We wrześniu 1934 w wytwórni Gloster zaprojektowano samolot myśliwski w układzie dwupłatowca. Brytyjskie ministerstwo lotnictwa zwróciło się do wytwórni Gloster o zastosowanie silnika o większej mocy w celu poprawienia osiągów tego samolotu. Prototyp został oblatany w dniu 3 kwietnia 1935 roku, i dostał on oznaczenie Gloster Gladiator Mk I. W drugiej połowie 1937 roku zaczęto w samolocie stosować metalowe, trójpłatowe śmigła. Ogółem wyprodukowano 231 sztuk wersji Mk I.
W 1938 roku powstała kolejna wersja samolotu oznaczona Gloster Gladiator Mk II. Różniła się ona od Mk I silnikiem, dodatkowo powstała wersja morska oznaczona Sea Gladiator wyposażona w hak do lądowania na lotniskowcach i nadmuchiwaną łódź ratunkową.
Dane techniczne:
Państwo | Wielka Brytania |
Typ samolotu | Samolot myśliwski |
Konstrukcja | Dwupłatowiec o konstrukcji metalowej i częściowo płóciennym pokryciu |
Załoga | Samolot jedno osobowy |
Rozpiętość | 9,83 m |
Długość | 8,36 m |
Wysokość | Mk I: 3,15 m Mk II: 3,22 m |
Powierzchnia nośna | 30,01 m? |
Sklejanie
Budowany model został wyprodukowany przez firmę Airfix w skali 1:72. Model Gloster Gladiatora Mk I jest razem w komplecie z samolotem JU-87. Posiada on malowanie 112 dywizjonu walczącego na Krecie w 1941 roku.
Glostera skleja się łatwo i przyjemnie :-), wymaga on niewielkiej ilości szpachlówki przy uzupełnianiu szczelin w kadłubie i przy skrzydłach. Jedyne na co trzeba zwrócić większa uwagę to osłona silnika. Jeśli nie zeszlifujemy dobrze cylindrów i nie dopasujemy osłon przed sklejeniem to może być problem z tymi częściami.
Model został pomalowany farbami PACTRA, polubiłem te farby i nie mogę na nie narzekać. Jest pierwszy model, w którym wykonywałem olinowanie. Teraz już wiem że zwykła nitka się nie nadaje do takich prac, najlepiej użyć nitek poliestrowych, które po przyklejeniu można naciągnąć poprzez zbliżenie grota lutownicy ( trzeba jednak uważać – bo można łatwo nitki stopić ).